سالروز تخریب بقیع - قاسم نعمتی

به نام خدا

تخریب بقیع-حضرت زهرا(س)-شهادت

گرد و غبار غم زده خیمه به سینه ام

من زائر قبور خراب مدینه ام

آن جا که گریه ها همه خاموش و بی صداست

هر کس بمیرد از غم آن سرزمین رواست

آن جا که بغض سینه گلو گیر می شود

حتی جوان ز غربت آن پیر می شود

خاکش همیشه سرخ و هوایش غباری است

از گریه های فاطمه آیینه کاری است

اهل مدینه باب عداوت گشوده اند

بر اهل بیت ظلم فراوان نموده اند

هر کس دم از علی زده تخریب می شود

صدیقۀ مطهره تکذیب می شود

دنبال بی کس اند  که تنهاترش کنند

صیاد بلبل اند که خونین پرش کنند

از نسل هیزمند و به آتش علاقه مند

تفریح شان تمسخر هر نالۀ بلند

در خواب هم نشان حیا را ندیده اند

نیروی خویش را به رخ زن کشیده اند  

قاسم نعمتی

سالروز تخریب بقیع - مجید تال

به نام خدا

 به مناسبت 8 شوال سالروز تخریب بقیع

از صفای ضریح دم نزنید

حرفی از بیرق و علم نزنید

گریه های بلند ممنوع است

روضه که هیچ، سینه هم نزنید

کربلا رفته ها! کنار بقیع

حرفی از صحن و از حرم نزنید

زائری خسته ام نگهبانان

به خدا زود می روم نزنید

زائری داد زد که نامردان

تازیانه به مادرم نزنید

غربت ما بدون خاتمه است

مادر ما همیشه فاطمه است

" برای مشاهده متن کامل شعر به ادامه ی مطلب مراجعه فرمائید "

حضرت رقیه(س) - علی اکبر لطیفیان

به نام خدا

شعر روضه حضرت رقیه(س) - علی اکبر لطیفیان

تو را آورده ام اینجا که مهمان خودم باشی

شب آخر روی زلف پریشان خودم باشی

من از تاریکی شب های این ویرانه می ترسم

تو را آورده ام،خورشید تابان خودم باشی

فراقت گرچه نابینام کرده،باز می ارزد

که یوسف باشی و در راه کنعان خودم باشی

اگرچه عمه دلتنگ است،اما عمه هم راضی است

که تو این چند ساعت را،به دامان خودم باشی

از این پنجاه سال تو،سه سالش قسمت من شد

یک امشب را نمی خواهی،پدر جان خودم باشی