به نام خدا
بـقـیـع
بهبودی مریض و شفا فرق میکند
شبهای روضه حال دعا فرق میکند
هر جا که سجده کنی محفل دعاست
اما میان غار حرا فرق میکند
هر روز ماه دور زمین میکند طواف
اما طواف بیت خدا فرق میکند
قطعا هوای باغ جنان فوق العاده است
اما هوای کرب و بلا فرق میکند
هر کشوری برای خودش کعبه دارد و
ایران ما و صحن رضا فرق میکند
با این همه حرم که همه کعبه دلند
اما بقیع با همه جا فرق میکند
به نام خدا
تخریب بقیع-حضرت زهرا(س)-شهادت
گرد و غبار غم زده خیمه به سینه ام
من زائر قبور خراب مدینه ام
آن جا که گریه ها همه خاموش و بی صداست
هر کس بمیرد از غم آن سرزمین رواست
آن جا که بغض سینه گلو گیر می شود
حتی جوان ز غربت آن پیر می شود
خاکش همیشه سرخ و هوایش غباری است
از گریه های فاطمه آیینه کاری است
اهل مدینه باب عداوت گشوده اند
بر اهل بیت ظلم فراوان نموده اند
هر کس دم از علی زده تخریب می شود
صدیقۀ مطهره تکذیب می شود
دنبال بی کس اند که تنهاترش کنند
صیاد بلبل اند که خونین پرش کنند
از نسل هیزمند و به آتش علاقه مند
تفریح شان تمسخر هر نالۀ بلند
در خواب هم نشان حیا را ندیده اند
نیروی خویش را به رخ زن کشیده اند
قاسم نعمتی
به نام خدا
به مناسبت 8 شوال سالروز تخریب بقیع
از صفای ضریح دم نزنید
حرفی از بیرق و علم نزنید
گریه های بلند ممنوع است
روضه که هیچ، سینه هم نزنید
کربلا رفته ها! کنار بقیع
حرفی از صحن و از حرم نزنید
زائری خسته ام نگهبانان
به خدا زود می روم نزنید
زائری داد زد که نامردان
تازیانه به مادرم نزنید
غربت ما بدون خاتمه است
مادر ما همیشه فاطمه است
